„Polski James Dean”, pisarz i hulaka Marek Hłasko, przyjeżdża pod koniec lat 50. XX wieku do Izraela. Nowy kraj i jego mieszkańcy stają się inspiracją dla artysty, a jednocześnie pułapką. Uważnie obserwuje próby urządzania się nowych imigrantów. Sam też próbuje złapać doraźny zarobek. Przy okazji powstają pierwsi bohaterowie, wśród nich Dow ben Dow (Niedźwiedź syn Niedźwiedzia) – dla niego używa formy autobiograficznej – „ja”. Dow/Hłasko zakochuje się w Ester – pracownicy seksualnej, kobiecie nieosiągalnej, która urodziła się w Izraelu przed powstaniem państwa w 1948 roku i dlatego zawsze mówi wprost, co myśli. Nie wierzy w niego i w jego przywiązanie do tego kraju, bo nie ma żadnej innej formy miłości poza płatną miłością. To, co miało być gniewnym życiem – legendą, staje się przymusem. Człowiek – własnym cieniem. Społeczeństwo – cieniem swojej legendy.