Dokumentalna historia o dorastającym dziecku ulicy. Sanyi to ośmioletni chłopiec, którego reżyser poznał ponad dekadę temu na podwórku. Był niesfornym, uzależnionym od adrenaliny anarchistą, który mówił dokładnie to, co myślał. Nie miał własnego pokoju, żył z babcią, matką, ojcem i dwojgiem rodzeństwa w 30-metrowym mieszkaniu. Na ulicy szukał przestrzeni, pozwalając puścić wodze fantazji i oddać się szalonym, dzikim zabawom. Ulica to jednak stresujące miejsce. Kręci się tam mnóstwo dziwnych typków i trzeba prowadzić braterską walkę, aby przetrwać, być twardym i poczuć prawdziwe życie.

Film jest zapisem dziesięciu lat ulicznego życia Sanyi’ego. Widzimy, jak zmienia się z represjonowanego w ciemiężyciela, z młodszego w starszego brata, z niesfornego łajdaka w odpowiedzialnego opiekuna i wreszcie z dziecka ulicy w nihilistycznego nastolatka. Oczami węgierskiego intermedialnego artysty i reżysera, który sam od 12-tego roku życia włóczył się na deskorolce po ulicach Budapesztu, obserwujemy proces przechodzenia z pełnego zabaw radosnego dzieciństwa w pełną konformizmu dorosłość.