W okresie wojny na Bałkanach w latach 90. XX wieku podziemna społeczność nadal pracowała, tworzyła, żyła i bawiła się na dyskotekach. Blokada Sarajewa trwała latami, życie w nim stało się aktem buntu, a muzyka rockowa i punkowa inspirowała ludzi i odwracała uwagę od codziennego koszmaru serbskich pocisków i snajperów. W ramach dalekosiężnego planu zainspirowanego lokalnym ruchem oporu, amerykański pracownik organizacji humanitarnej, mieszkający w Sarajewie, skontaktował się z zespołem U2. Chciał sprawdzić, czy mogliby pomóc w podniesieniu wiedzy i globalnej świadomości na temat wyniszczającego Bośnię konfliktu. Zespół zgodził się i latem 1993 roku podczas trasy koncertowej ZOO TV Tour nagrano wywiady satelitarne na żywo z mieszkańcami Sarajewa, którzy opisywali ich trudną sytuację. Zespół obiecał wystąpić w mieście po zakończeniu konfliktu.

Film przedstawia historię tej obietnicy, a także powojenny koncert U2, podczas którego zespół zagrał dla ponad 45 000 lokalnych fanów. Był to występ, który honorował radosną, zbiorową, pamięć mieszkańców Sarajewa, którzy nie tylko przetrwali blokadę, ale pomimo niej żyli dalej. Film pokazuje, że wobec najmroczniejszych ludzkich impulsów i instynktów to właśnie muzyka i sztuka mogą być aktami buntu oraz narzędziem społecznego pojednania i aktywizmu.