Miłosny poemat wideo o tęsknocie i pożądaniu jednej kobiety do drugiej, do której nieśmiało chce się zbliżyć. Wypowiadanie zza kadru wraz z oddechem słowa mówią o lęku, którym w warstwie wizualnej towarzyszą obrazy kobiet w ogrodzie, a następnie zbliżenie na jedną z nich, skacząca na trampolinie.
Kamera początkowo krąży wokół obiektu zainteresowania narratorki, aby w jednym z kolejnych ujęć oddać charakter zmysłowości pragnienia, przenosząc spojrzenie na sugestywnie zobrazowany świat przyrody: kwiat magnolii, szkarłatne kwiaty pigwy, hiacynty, żółtą forsycję. Doświadczenie obrazu kształtowane jest przez intensywność kolorów i odgłosy brzęczącej pszczoły. Wideo obrazuje pożądanie doświadczenia ukochanej osoby każdymi zmysłami.
Źródło: Laura U. Marks, Touch. Sensuous Theory and Multisensory Media, 2002.