Sposób, który wymyśliła Margaret Thatcher, żeby cenzurować media mówiące o konflikcie w Irlandii Północnej, wydaje się naprawdę absurdalny, co idealnie pokazuje film Roisin Agnew. Rząd brytyjski zakazał, powołując się na zagrożenie płynące z terroryzmu, używania w mediach głosów członków IRA. Nikt jednak nie miał zamiaru naprawdę przestrzegać zakazu, więc zaczęto zatrudniać aktorów, żeby dubbingowali osoby objęte zakazem. Wbrew swoim intencjom administracja Thatcher stworzyła dodatkowe miejsce pracy dla aktorów pragnących dorobić. Korzystając z niepublikowanych nagrań archiwalnych i współczesnych wywiadów z kluczowymi postaciami, takimi jak Gerry Adams i Stephen Rea, film zwraca uwagę na znaczenie głosu w polityce i nasuwa oczywiste porównania do współczesności.