Upadek 35-letniej dyktatury Alfredo Stroessnera w Paragwaju w 1989 roku oznaczał koniec jednego z najdłużej trwających autorytarnych reżimów na świecie. Doprowadziło to również do likwidacji audiowizualnych archiwaliów, które ugruntowały jego władzę. Stworzone w celu budowania i kształtowania tożsamości narodowej oraz celebrowania reżimu propagandowe materiały miały całkowicie zniknąć ze zbiorowej pamięci. Dekady później zostały jednak odzyskane.

Zapomniane kroniki, transmisje telewizyjne, filmy propagandowe i odtajnione dokumenty ujrzały ponownie światło dzienne nie tylko w Paragwaju, ale również za granicą. Ujawniły ukryte mechanizmy władzy stojące za rządami Stroessnera, pokazując, w jaki sposób przywłaszczano przeszłość w celu indoktrynacji, a także konstruowano narodowy mit i kult Stroessnera. Zagraniczne archiwa opowiadają o zimnej wojnie, sojuszach międzynarodowych i grach o władzę, które pozwoliły tej dyktaturze prosperować.