Film dokumentuje świat femminielli – starożytnej, płynnej i niebinarnej tożsamości płciowej, głęboko zakorzenionej w neapolitańskiej kulturze. Wielbione i zarazem marginalizowane femminielli ucieleśniają męsko-żeński dualizm w wymiarze fizycznym i psychicznym, w złożonej relacji między tradycją a duchowością. Czując się jednocześnie kobietami i mężczyznami, są silnie zintegrowane z neapolitańską strukturą społeczną, w której żyją i od której zależą. Tylko w niej mogą swobodnie wyrażać siebie i stanowić duchowy oraz religijny punkt odniesienia.

Wraz z modernizacją Neapolu, femminelli walczą ze zmianami wywołanymi globalizacją i nowoczesnością, która wydaje się już ich nie potrzebować. Nowe paradygmaty pochłaniają wszystko, ale wiele świeckich tradycji tych fascynujących osób przetrwało.

Film jest podróżą między sacrum a profanum, w nadziei, że dopóki istnieje Neapol, femminielli będą żyć dalej. I choć muszą dziś stawić czoła nowym normom społecznym, zachowują swoje tradycje. Łącząc oniryzm z realnością, film stara się uchwycić Neapol we wszystkich jego kolorach i odcieniach, ujawniając zjawisko głęboko wplecione w tkankę tamtejszej kultury.