W 2008 roku Oslo ogłosiło duży międzynarodowy konkurs na budowę nowego Muzeum Muncha. Wbrew wszelkim oczekiwaniom wygrała go mała hiszpańska pracownia o nazwie Estudio Herreros, która jako jedyna zaproponowała niestandardowe rozwiązanie – wieżowiec. Film opowiada historię ryzykownego projektu, który trwał ponad dwanaście lat, zredefiniował pojęcie współczesnego muzeum i był kluczowym elementem wielkiej transformacji architektonicznej i urbanistycznej stolicy Norwegii. Stawia przy tym wiele pytań, w tym o to, jak powinny wyglądać muzea przyszłości oraz miasta, w których wszyscy będziemy chcieli mieszkać. Swoje koncepcje na ten temat przestawiają nie tylko architekci Muzeum Muncha, Juan Herreros i Jens Richter oraz jego dyrektor Tone Hansen, ale także dyrektorka Opery w Oslo Jenny B. Osuldsen oraz Einar Hagem i Marius Mowe –  architekci Biblioteki Deichmana.